"Het geziene uit de ongeziene wereld”
Een dag begin december 2014.
Het is op een dag in de eerste week na Ben zijn overlijden en crematie. Ik merk dat alles waar hij iets opgeschreven heeft me diep raakt. Als ik ergens zijn handschrift zie, een briefje, een memo’tje, een aantekening, alles wil ik wel tegen mijn hart aan houden en bewaren. Zijn handschrift is zó persoonlijk, dit heeft Ben zélf geschreven.. het is vreemd maar zijn handschrift voelt zo dicht bij hem. Het lijkt iets tastbaars te zijn..
Ik zoek in die eerste tijd ook zelfs de dingen een beetje bij elkaar waar hij op of in geschreven heeft. Zo komt opeens in mij op, als in een ingeving, dat de Vara gidsen van de afgelopen tijd nog in de krantenmand liggen, waarin Ben altijd de kruiswoordpuzzels oploste. Ik duik erin en zoek de gidsen eruit. Vind er een paar van de afgelopen tijd, in één gids staat niets, de kruiswoordpuzzel is eng leeg. De andere is de aller laatste waarin Ben aan de kruiswoordpuzzel bezig was geweest, ik zie zijn bekende letters in de vakjes, de puzzel is niet helemaal opgelost. Door de hersentumor en de aftakeling lukte het hem steeds moeilijker. De puzzel is dan niet helemaal opgelost, maar het woord wat eruit moest komen wel. Er staat met de door Ben geschreven hoofdletters, BEDANKT
Ik voel een schok door mijn lichaam gaan en tranen vloeien meteen uit mijn ogen, ik houd de gids tegen mijn lijf en roep Suzanne, die bij me in huis is, om dit te laten zien. Dit voelt zo als een bericht, dit voelt als een boodschap van Ben.., Het raakt ook Suzanne als ze het ziet en leest. We glimlachen door onze tranen heen, dank je wel Ben voor dit prachtige bericht.
Comentarios